We zijn lang bezig geweest met de juridische en financiële constructie voor ons woonproject. Zie daarvoor ook het andere tabblad ‘Een hobbelige weg’. Maar we denken dat we er in grote lijnen uit zijn. Wel moeten we nog gaan kiezen uit een paar varianten.
Om ongelijkheid binnen de groep tegen te gaan willen wij bij voorkeur een constructie waarbij alle vastgoed gemeenschappelijk bezit is van de bewonersvereniging of van een stichting, zodat we allemaal onze woning daarvan kunnen huren. Grond en liefst ook de woningen dienen bij voorkeur altijd de bestemming van een woongemeenschap te houden.
We willen een gemeenschap van ongeveer twintig huishoudens met ongeveer vijftig mensen, met gemeenschappelijke voorzieningen en een voedselbos. Het liefst zouden we de grond daarvoor op het platteland buiten de bebouwde kom willen. Maar gemeenten zijn tot nu toe niet echt bereid om voor zoveel woningen het bestemmingsplan aan te passen en woonvergunningen te geven. Volgens onze adviseur gaat dit traject ons veel vertraging geven met een onzekere uitkomst.
Daarom willen wij in een dorp of klein stadje op het platteland toch binnen de bebouwde kom gaan bouwen, met hopelijk vlak buiten de bebouwde kom de grond voor ons voedselbos. De grond binnen de bebouwde kom is echter veel duurder.
Wij willen als woongemeenschap ook toegankelijk zijn voor mensen met weinig inkomen, die nu nog in een (sociale) huurwoning wonen. Wij denken dat dit financieel realiseerbaar is doordat deelnemers met een bestaande woning in de Randstad veel overwaarde zullen overhouden als zij hun woning gaan verkopen. Deze deelnemers kunnen deze overwaarde ter beschikking stellen aan Bekertjesmos in de vorm van een onderhandse lening (eigen inleg). Daarnaast zullen wij een hypotheek van de bank nodig hebben op ons gezamenlijke vastgoed.
Wanneer alle vastgoed gezamenlijk bezit is en iedereen zijn woning huurt van vereniging of stichting heeft dat ook als voordeel van het kunnen ontvangen van huurtoeslag voor mensen die daarvoor in aanmerking komen.
Om de woonlasten nog beter betaalbaar te houden, vragen wij de mensen met een eigen inleg om akkoord te gaan met het uitstellen van de rente en aflossing op hun onderhandse lening.
Wij willen graag dat mensen de financiële mogelijkheid zullen hebben om desgewenst weer te kunnen vertrekken uit de gemeenschap. Voor deelnemers met een eigen inleg zal hun onderhandse lening hopelijk vervroegd kunnen worden afgelost met behulp van het kapitaal van de nieuwe deelnemers die in hun plaats komen. Daarmee zouden zij dan een hypotheek voor een nieuwe woning kunnen krijgen. Garanties geven dat dit daadwerkelijk gaat lukken kan echter op geen enkele wijze, hoewel de perspectieven gunstig lijken te zijn.
Het voedselbos hopen wij op een andere manier te gaan financieren, met behulp van vrienden en familie.